Atari 8-bit » Atari Rules
Atari 8-bit posiada kilka mocnych stron, a pewne rozwiązania były na tyle futurystyczne w trakcie projektowania, że do dzisiaj w formie nieco rozwiniętej są standardami we współczesnych komputerach.
* ANTIC - elastyczny procesor wizyjny. Słowo procesor nie jest tutaj nadużyciem, bowiem Antic jest samodzielnym mikroprocesorem. Posiada pełną magistralę adresową i jest w stanie samodzielnie (bez układów dekodujących typu MMU i bez wysterowania za pomocą np. sygnału CS (chip select) adresować pamięć RAM. Poza tym za byciem procesorem przemawia jeszcze jeden fakt - Antic posiada zbiór rozkazów, które mogą tworzyć mały program, którego efektem jest obraz. Dzięki generowaniu obrazu na podstawie mini-programu posiadamy pełną elastyczność odnośnie struktury obrazu: praktycznie każda linia ekranu może być w jednym z kilkunastu wybranych trybów graficznych (tekstowych jak i bitmapowych), dodatkowo każda z tych linii może interpretować jako dane obrazu dowolny obszar pamięci, oprócz tego istnieją rozkazy generowania pustych linii, dodatkowo w każdej linii można ustawić sprzętowe scrollowanie w poziomie czy też w pionie, także można wymusić wywołanie przerwania po wyświetleniu praktycznie dowolnej linii. Koncepcja Antica została rozwinięta w komputerach Amiga.
* System Operacyjny - komputery Atari 8-bit posiadały bardzo zaawansowany system operacyjny, współpracujący z urządzeniami zewnętrznymi na dwóch poziomach: SIO i CIO. Niższym poziomem był podsystem SIO, który umożliwiał obsługę komunikacji z urządzeniami zewnętrznymi takimi jak stacje dysków, dysków twardych, modemów, drukarek itp na poziomie przesyłania blokowego, (np. sektory, rekordy), jak i komend specjalnych, np. formatowanie. Dodatkowo SIO posiadało dość otwartą architekturę, bowiem posiadało mechanizmy do obsługi urządzeń, które powstaną w przyszłości, których sterowników nie było standardowo w obrębie systemu. Dzięki temu podłączenie w dzisiejszych czasach np. dysku twardego o pojemności kilku GB nie jest zbyt dużym problemem i SIO jest w stanie tego typu urządzenie obsłużyć.
Podsystem CIO stanowi wyższą warstwę niż SIO. Umożliwia obsługę urządzeń na poziomie logicznym - system zawiera standardowo obsługę kilku urządzeń: konsola, drukarka, napęd dyskowy. Dzięki swojej elastyczności CIO może z punktu widzenia użytkownika identycznie obsługiwać zarówno RAM-dysk, jaki dysk twardy, mimo, że fizycznie są to zupełnie inne urządzenia, to jednak na poziomie CIO ich obsługa może przebiegać identycznie. Obsługa urządzeń na poziomie CIO, może opierać się na sterownikach opartych na SIO, ale nie musi. System przewiduje rozbudowę sterowników CIO o dodatkowe urządzenia, zdefiniowane przez użytkownika/dodatkowe oprogramowanie.
* Złącze SIO - złącze szeregowe, umożliwiające komunikację szeregową od wartości typu 600, 2400, 9600, 19200 po 38400, 57600, czy 96000 kbit/s. Nie jest to zwykłe złącze szeregowe, które umożliwia komunikację dwóch urządzeń jak w wypadku RS232, lecz magistrala posiadająca możliwość komunikacji wielu urządzeń, w teorii może obsługiwać wiele urządzeń: kilka napędów dyskowych, drukarka itp - jest to protoplasta magistrali USB, gdyż zespół projektujący złącze i protokół SIO w Atari 8-bit zaprojektował w późniejszych latach właśnie standard USB.
* zgodność modeli - najpóźniejsze modele Atari 8-bit (seria XE) była zgodna "w dół" z modelami najstarszymi, tj. modelami 400/800, a także z modelami "średnimi", serią XL (600XL/800XL). Wprawdzie modele 400 i 600XL posiadały zaledwie 16kB, to jednak programy pisane dla tych komputerów, odwołujące się w sposób oficjalny do systemu działały bez problemu na późniejszych modelach. Również np. model 130XE, posiadający 128kB był zgodny w dół z modelami 64kB RAM: 65XE/800XE/800XL. Z punktu widzenia użytkownika seria XL i seria XE różniły się praktycznie jedynie wyglądem i kolorem obudowy.
Dzięki tak dużej zgodności poszczególne modele nie wymagały dedykowanego oprogramowania.
* ANTIC - elastyczny procesor wizyjny. Słowo procesor nie jest tutaj nadużyciem, bowiem Antic jest samodzielnym mikroprocesorem. Posiada pełną magistralę adresową i jest w stanie samodzielnie (bez układów dekodujących typu MMU i bez wysterowania za pomocą np. sygnału CS (chip select) adresować pamięć RAM. Poza tym za byciem procesorem przemawia jeszcze jeden fakt - Antic posiada zbiór rozkazów, które mogą tworzyć mały program, którego efektem jest obraz. Dzięki generowaniu obrazu na podstawie mini-programu posiadamy pełną elastyczność odnośnie struktury obrazu: praktycznie każda linia ekranu może być w jednym z kilkunastu wybranych trybów graficznych (tekstowych jak i bitmapowych), dodatkowo każda z tych linii może interpretować jako dane obrazu dowolny obszar pamięci, oprócz tego istnieją rozkazy generowania pustych linii, dodatkowo w każdej linii można ustawić sprzętowe scrollowanie w poziomie czy też w pionie, także można wymusić wywołanie przerwania po wyświetleniu praktycznie dowolnej linii. Koncepcja Antica została rozwinięta w komputerach Amiga.
* System Operacyjny - komputery Atari 8-bit posiadały bardzo zaawansowany system operacyjny, współpracujący z urządzeniami zewnętrznymi na dwóch poziomach: SIO i CIO. Niższym poziomem był podsystem SIO, który umożliwiał obsługę komunikacji z urządzeniami zewnętrznymi takimi jak stacje dysków, dysków twardych, modemów, drukarek itp na poziomie przesyłania blokowego, (np. sektory, rekordy), jak i komend specjalnych, np. formatowanie. Dodatkowo SIO posiadało dość otwartą architekturę, bowiem posiadało mechanizmy do obsługi urządzeń, które powstaną w przyszłości, których sterowników nie było standardowo w obrębie systemu. Dzięki temu podłączenie w dzisiejszych czasach np. dysku twardego o pojemności kilku GB nie jest zbyt dużym problemem i SIO jest w stanie tego typu urządzenie obsłużyć.
Podsystem CIO stanowi wyższą warstwę niż SIO. Umożliwia obsługę urządzeń na poziomie logicznym - system zawiera standardowo obsługę kilku urządzeń: konsola, drukarka, napęd dyskowy. Dzięki swojej elastyczności CIO może z punktu widzenia użytkownika identycznie obsługiwać zarówno RAM-dysk, jaki dysk twardy, mimo, że fizycznie są to zupełnie inne urządzenia, to jednak na poziomie CIO ich obsługa może przebiegać identycznie. Obsługa urządzeń na poziomie CIO, może opierać się na sterownikach opartych na SIO, ale nie musi. System przewiduje rozbudowę sterowników CIO o dodatkowe urządzenia, zdefiniowane przez użytkownika/dodatkowe oprogramowanie.
* Złącze SIO - złącze szeregowe, umożliwiające komunikację szeregową od wartości typu 600, 2400, 9600, 19200 po 38400, 57600, czy 96000 kbit/s. Nie jest to zwykłe złącze szeregowe, które umożliwia komunikację dwóch urządzeń jak w wypadku RS232, lecz magistrala posiadająca możliwość komunikacji wielu urządzeń, w teorii może obsługiwać wiele urządzeń: kilka napędów dyskowych, drukarka itp - jest to protoplasta magistrali USB, gdyż zespół projektujący złącze i protokół SIO w Atari 8-bit zaprojektował w późniejszych latach właśnie standard USB.
* zgodność modeli - najpóźniejsze modele Atari 8-bit (seria XE) była zgodna "w dół" z modelami najstarszymi, tj. modelami 400/800, a także z modelami "średnimi", serią XL (600XL/800XL). Wprawdzie modele 400 i 600XL posiadały zaledwie 16kB, to jednak programy pisane dla tych komputerów, odwołujące się w sposób oficjalny do systemu działały bez problemu na późniejszych modelach. Również np. model 130XE, posiadający 128kB był zgodny w dół z modelami 64kB RAM: 65XE/800XE/800XL. Z punktu widzenia użytkownika seria XL i seria XE różniły się praktycznie jedynie wyglądem i kolorem obudowy.
Dzięki tak dużej zgodności poszczególne modele nie wymagały dedykowanego oprogramowania.
Komentarze
-
~atarowiec 2009-02-05 23:10:57Widać podejście, podobne jak przy Amidze.