Atari 8-bit » Stacja TOMS 720.
Stacja TOMS 720 to bez wątpienia jedna z najlepszych stacji dysków w historii komputerów Atari 8-bit.
Jej największym atutem była ilość danych, których można było umieścić na jednej dyskietce 5,25" DD, mianowicie 720kB. Była to wartość conajmniej dwukrotnie większa niż umożliwiały to inne stacje dysków do Atari 8-bit.
Stacja posiadała dwie głowice, dzięki czemu mogła prowadzić zapis na dwóch stronach dyskietki bez konieczności odwracania dyskietki.
Stacja obsługiwała następujące formaty dyskietek:
* formaty jednostronne:
- 720 (18*40) sektorów * 128B (90kB) - znany z innych stacji do Atari 8-bit format "Single"
- 1040 (26*40) sektorów * 128B (130kB) - znany z innych stacji do Atari 8-bit format "Medium/Enhanced"
- 720 (18*40) sektorów * 256B (180kB) - znany z innych stacji do Atari 8-bit format "Double"
- 360 (9*40) sektorów * 512b (180kB) - format zgodny z PC
* formaty dwustronne:
- 1440 (2*18*40) sektorów * 256b (360kB) - format zgodny ze stacją Atari XF-551
- 2880 (2*18*80) sektorów * 256b (720kB) - format natywny dla stacji TOMS710 i TOMS720
- 720 (2*9*40) sektorów * 512b (360kB) - format zgodny z PC
- 1440 (2*9*80) sektorów * 512b (720kB) - format zgodny z Atari ST
Oczywiście chodzi tutaj o organizację sektorów na dyskietce. W wypadku dyskietek z formatami dyskietek PC lub Atari ST wymagane było oprogramowanie, które wspierało system FAT12. W wypadku stacji TOMS 720 był to prosty program o nazwie STIBM. Nie należał do zbyt "user friendly", nie mniej dawał możliwość przenoszenia plików pomiędzy dyskietkami w systemie FAT i dyskietkami w organizacji Atari DOS.
Oprócz wielu wspieranych formatów dysków domeną stacji była standardowo wbudowana obsługa systemów szybkiej tranmisji - na pochwałę zasługuje fakt, że stacja wspierała oba panujące na Atari 8-bit standardy - Ultra Speed, jak i zgodny ze standardami: Top Drive i Happy Warp. Dodatkowym atutem był mechanizm buforowania ścieżek.
Standardowo stacja mogła pracować jako napęd numer 1 lub 2. Jako napęd nr. 3 widziany był ROM-dysk stacji, gdzie znajdowały się proste narzędzia: m.in. wspomniany wcześniej STIBM, kopier całodyskowy, autorstwa grupy Our 5oft oraz DOS - MyDOS 4.5. Istnienie tego ostatniego wiązało się z faktem, że gdy stacja nie posiadała załadowanej dyskietki, to ROM-dysk stacji był widoczny także jak napęd nr.1, co przy obecności DOS-a umożliwiało start systemu bez udziału dyskietek z systemem.
Kolejną pozytywną cechą stacji były dyski logiczne. Umożliwiały one "upakowanie" kilku dyskietek w sensie logicznym na realnej przestrzeni fizycznej dysku. Jeżeli mieliśmy dane, które zajmowały np. 8 dyskietek/stron w gęstości Single (90kB), mogliśmy je upakować na 1 dyskietce!
Dodatkowym atutem stacji były złącza komunikacyjne: LPT (Centronics 25-pin) oraz RS232. Pierwszy z nich był w 100% zgodny z interfejsem Microprint i umożliwiał podłączenie Atari 8-bit do dowolnej drukarki na tym złączu. Złącze RS-232 z kolei było niezgodne z niczym, poza kiepskim oprogramowaniem w Basicu, które firma dołączała do stacji - niestety maksymalna prędkość 9600 nie powalała, dlatego bardziej opłacało się przerobić sterownik owego złącza, oparty na układzie ICL232 na interfejs SIO2PC.
Centronics był wyposażeniem opcjonalnym - stacja posiadająca go miała oznaczenie TOMS 720C, natomiast stacje posiadające dodatkowo RS232 posiadały dodatkowo oznaczenie TOMS 720CR.
Podsumowując - zupełnie niepotrzebnie pisałem o stacji w czasie przeszłym, bowiem do dzisiaj jestem użytkownikiem jej działającego egzemplarza.
Jej największym atutem była ilość danych, których można było umieścić na jednej dyskietce 5,25" DD, mianowicie 720kB. Była to wartość conajmniej dwukrotnie większa niż umożliwiały to inne stacje dysków do Atari 8-bit.
Stacja posiadała dwie głowice, dzięki czemu mogła prowadzić zapis na dwóch stronach dyskietki bez konieczności odwracania dyskietki.
Stacja obsługiwała następujące formaty dyskietek:
* formaty jednostronne:
- 720 (18*40) sektorów * 128B (90kB) - znany z innych stacji do Atari 8-bit format "Single"
- 1040 (26*40) sektorów * 128B (130kB) - znany z innych stacji do Atari 8-bit format "Medium/Enhanced"
- 720 (18*40) sektorów * 256B (180kB) - znany z innych stacji do Atari 8-bit format "Double"
- 360 (9*40) sektorów * 512b (180kB) - format zgodny z PC
* formaty dwustronne:
- 1440 (2*18*40) sektorów * 256b (360kB) - format zgodny ze stacją Atari XF-551
- 2880 (2*18*80) sektorów * 256b (720kB) - format natywny dla stacji TOMS710 i TOMS720
- 720 (2*9*40) sektorów * 512b (360kB) - format zgodny z PC
- 1440 (2*9*80) sektorów * 512b (720kB) - format zgodny z Atari ST
Oczywiście chodzi tutaj o organizację sektorów na dyskietce. W wypadku dyskietek z formatami dyskietek PC lub Atari ST wymagane było oprogramowanie, które wspierało system FAT12. W wypadku stacji TOMS 720 był to prosty program o nazwie STIBM. Nie należał do zbyt "user friendly", nie mniej dawał możliwość przenoszenia plików pomiędzy dyskietkami w systemie FAT i dyskietkami w organizacji Atari DOS.
Oprócz wielu wspieranych formatów dysków domeną stacji była standardowo wbudowana obsługa systemów szybkiej tranmisji - na pochwałę zasługuje fakt, że stacja wspierała oba panujące na Atari 8-bit standardy - Ultra Speed, jak i zgodny ze standardami: Top Drive i Happy Warp. Dodatkowym atutem był mechanizm buforowania ścieżek.
Standardowo stacja mogła pracować jako napęd numer 1 lub 2. Jako napęd nr. 3 widziany był ROM-dysk stacji, gdzie znajdowały się proste narzędzia: m.in. wspomniany wcześniej STIBM, kopier całodyskowy, autorstwa grupy Our 5oft oraz DOS - MyDOS 4.5. Istnienie tego ostatniego wiązało się z faktem, że gdy stacja nie posiadała załadowanej dyskietki, to ROM-dysk stacji był widoczny także jak napęd nr.1, co przy obecności DOS-a umożliwiało start systemu bez udziału dyskietek z systemem.
Kolejną pozytywną cechą stacji były dyski logiczne. Umożliwiały one "upakowanie" kilku dyskietek w sensie logicznym na realnej przestrzeni fizycznej dysku. Jeżeli mieliśmy dane, które zajmowały np. 8 dyskietek/stron w gęstości Single (90kB), mogliśmy je upakować na 1 dyskietce!
Dodatkowym atutem stacji były złącza komunikacyjne: LPT (Centronics 25-pin) oraz RS232. Pierwszy z nich był w 100% zgodny z interfejsem Microprint i umożliwiał podłączenie Atari 8-bit do dowolnej drukarki na tym złączu. Złącze RS-232 z kolei było niezgodne z niczym, poza kiepskim oprogramowaniem w Basicu, które firma dołączała do stacji - niestety maksymalna prędkość 9600 nie powalała, dlatego bardziej opłacało się przerobić sterownik owego złącza, oparty na układzie ICL232 na interfejs SIO2PC.
Centronics był wyposażeniem opcjonalnym - stacja posiadająca go miała oznaczenie TOMS 720C, natomiast stacje posiadające dodatkowo RS232 posiadały dodatkowo oznaczenie TOMS 720CR.
Podsumowując - zupełnie niepotrzebnie pisałem o stacji w czasie przeszłym, bowiem do dzisiaj jestem użytkownikiem jej działającego egzemplarza.
Komentarze
-
~hawk 2009-11-03 21:26:53Pytanie do MacGyver-a i osob posiadajacych toms-a. Moja stacje srpzedalem na allegro w okolicach grudnia 2000r. Chcialbym ja odkupic lub odzyskac dane zapisane na dysietkach. Kupowac wtedy stacje na allegro (sprzedalem ja poza allegro - osoba ktora wygrala nie odpowiedziala) - prosze napisz do mnie. hawk@rybnet.pl
-
~pitek 2009-01-05 15:48:18Wypasiona stacja, kolega taką miał, mi nie było dane. Próbowałęm na allegro kupić, ale niestety ceny są chore.